Gözlüğün İcadı ve Tarihçesi

1200’lü yıllara kadar görme bozukluklarının bir çaresi yoktu. Bu yıllarda yakınlaştırıcı mercek kullanarak gözlükler icat edildi. Gözlüğün mucidinin kim olduğu bilinmiyor. Gözlüğün icadıyla birlikte bilim insanları, zanaatkarlar ve yazarlar yaşlılık dönemlerinde de çalışma olanağı buldu.

1450’lerde seri üretilen ve ucuz olan okuma gözlüklerinin kullanımı yaygındı.

Daha sonra uzaktaki nesneleri görmeye yarayan merceklere sahip gözlükler geliştirildi.

Günümüzde ‘’çift odaklı’’ ya da ‘’bifokal’’ denilen ve hem uzağı hem yakını gösteren gözlüğü ise Amerikalı devlet adamı ve mucit Benjamin Franklin bulmuştu. Bu gözlük hem yakını hem uzağı görmek için ayrı merceklere sahip olduğundan yakın ve uzak için gözlük değiştirme ihtiyacını ortadan kaldırdı.

İlk gözlükler sapsızdı ve gerektiğinde gözlerin önünde elle tutuluyordu. Kıskaç gözlük ismi verilen tip ise burnun üstüne takılıyordu. O zamanlarda insanlar hangi gözlüğün kendilerine uygun olduğunu anlamak için birçok merceği denemek zorunda kalıyordu. 1800’lü yıllarda doktorlar doğru merceği önermek için göz muayenesi yapmaya başladı.

Günümüzde hem çerçeve hem de mercek yapımında plastiklerden yararlanılıyor. Plastik mercekler cam merceklere göre daha dayanıklı ve hafif. Ayrıca özel kimyasallarla çizilmez olabiliyorlar ve güneşin zararlı ışınlarından da koruyabiliyorlar.

Aşağı yukarı 600 yıl boyunca görme problemlerinin tek çaresi gözlüktü. Fakat gözlük takmaktan rahatsız olan ya da gözlüğü kendine yakıştıramayan insanlar da var. Onlar için 1887’de göze doğrudan takılan mercekler icat edildi. Ancak kalın camlı ve ağır olan bu mercekler pek kullanışlı değildi. Günümüzde ise 100 milyondan fazla insan plastikten yapılan ve daha rahat olan kontakt lensleri kullanıyor.

Bulanık göz merceğine sahip katarakt hastaları için kullanılan plastik implantlar da göz merceğini çıkarıp yerine plastik mercek takılmasına dayanıyor ve bu işlem sadece 20 dakika sürüyor. Üstelik işlem esnasında hasta uyanık oluyor.